آشناهاي غريب  هميشه زيادند

آشناهايي که ميايند و ميروند

آشناهايي که براي ما آشنايند

ولي ما براي آنها...

نميدانم واقعا چرا و چگونه ميشود

که همه روزي

آشناي غريب ميشوند

يکي هست ولي نيست

يکي نيست ولي هست

يکي ميگويد هستم ولي نيست

يکي ميگويد نيستم ولي هست

و در پايان همه بودنها و نبودنها

تازه متوجه ميشوي

که:

يکي بود هيشکي نبود

اين است دردي که درمانش را نميدانند

و ما هم نميدانيم

که آن يکي که هست کيست

و آن هيچکس کجاست

کاش ميشد يافت

کاش ميشد شکستني نبود

کاش ميشد زير بار اين همه بودن و نبودن

خرد نشد.....

اين مطلب را به اشتراک بگذاريد

سخت است وقتی از شدت بغض گلو درد گرفته ای بگویند لباس گرم بپوش!!!

آه دلم

نمی دانم چگونه احساس خود را بیان کنم که زبانم آنچه  که در قلب است را نمی تواند بیان کند...

فقط  دلم می خواهد کمی دور از هم و به یاد هم گریه کنیم، باشد که این گریه دلهای ما را به هم نزدیک کند...

کاش لحظه ای بجای من بودی تا بدانی درد دوریت چه بلایی به  سرم آورد...

کاش ...

اين مطلب را به اشتراک بگذاريد